Jedno dobre rozwiązanie
- Dodano:
- Kategorie: Polityka Krajowa
Sejm przyjął ustawę o powołaniu komisji ds. rosyjskich wpływów, tzw. Lex Tusk. To toksyczna ustawa, a nie żadne “lex Tusk”. Zastopowanie jej uratuje demokrację i kontakty międzyludzkie, a nie byłego premiera Waldemara Pawlaka. Nie o partyjne barwy chodzi.
skwapliwie wykorzystał jej uchwalanie do pojawienia się w Sejmie, w którym od lat dziewięciu już nie zasiada, a powrót tam sam nazwał “upiorną perspektywą”), lecz ustawa rzeczywiście szkodząca demokracji, bo mieszająca różne, cechujące ją porządki. Urzędnik zyskuje uprawnienia prokuratora i sędziego, odwoływać się można co do trybu decyzji, ale już nie jej merytorycznych podstaw.
W tej sytuacji tuż przed wyborami, tak jak prezydent Andrzej Duda zatopił inny flagowy okręt formacji z której się wywodzi, pamiętne “lex TVN” w trosce o kontakty z
sojusznikiem amerykańskim, bo z USA pochodzi właściciel stacji, której groziła utrata prawa nadawania programu – podobnie teraz powinien powstrzymać wadliwą prawnie i moralnie dwuznaczną regulację, której wszystkich reperkusji wydają się nie pojmować ci, co ją uchwalili. Kwestionuje ona bowiem wiele zasad w Konstytucji, zawartych w tym prawo do uczciwego sądu, zastępując ten ostatni zbieraniną polityczno-urzędniczą o przemieszanych kompetencjach.
234 głosy to za mało, by niemal w przeddzień radosnej przecież rocznicy 4 Czerwca 1989 r. kwestionować demokratyczny fundament ustroju państwa. Mniej istotne, w czym ustawa zagraża politykom. Ważniejsze, jakie niebezpieczeństwa niesie dla społeczeństwa. Ryba psuje się przecież od głowy, a Polakom od dawna wmawia się, że pozostają skazani na wojnę plemienną. Tymczasem powszechna solidarność wobec grozy pandemii oraz pomoc uchodźcom ukraińskim pokazały, że pozostajemy jednym narodem i to raczej politycy powinni się uczyć od zwyczajnych obywateli.
Prezydent Andrzej Duda zawetował już trochę ustaw. Żadna z takich decyzji nie spotkała się jednak z podobną aprobatą, z jaką Polacy przyjmą z pewnością zatrzymanie złych regulacji, przyjętych teraz przez Sejm. Kojarzą się bowiem one jak najgorzej: z wykluczeniem i sporem, arbitralnością i nierównością. Wiele z tych przywar zdominowało w ostatnich latach polskie życie publiczne. Ale tkanie z nich flagowej ustawy obozu władzy wydaje się rażącym wykroczeniem przeciw zasadom zdrowego rozsądku. Prezydent po to sprawuje swój urząd, by zadbać o ich przywrócenie. Czekamy na decyzję. Wyobrazić sobie jesteśmy w stanie każdą. Ale tylko jedna okaże się roztropna.
Łukasz Perzyna
Nieludzka twarz demokracji walczącej
Barbara Skrzypek była przesłuchiwana w środę w prokuraturze przez cztery godziny, bez obecności pełnomocnika, którego do udziału nie dopuszczono. Zmarła w sobotę. Jednak ta sama prokurator Ewa Wrzosek, która przesłuchanie prowadziła, straszy odpowiedzialnością karną tych, co oba te fakty połączą. Mimo, że ich związek przyczynowo-skutkowy wydaje się oczywisty dla myślącego
Śmigłowce, papierowy tygrys i szczerzenie zębów
Władza, raczej bezradna wobec codziennych prostych spraw obywateli, zapewnia wobec narastającego zagrożenia, że jesteśmy silni, zwarci, gotowi. Co ciekawe, tromtadracja ta łączy zwalczających się nawzajem premiera Donalda Tuska i prezydenta Andrzeja Dudę. Wzbudza obawy, wynikające nie tylko ze smutnych analogii historycznych.Czytaj więcej ..
Panika aż Trzaska
Postrzeganie Trzaskowskiego przez resztę kraju przez pryzmat awarii Czajki czy potiomkinowskich inwestycji w Warszawie wydaje się czymś naturalnym, bo zabrakło przez siedem lat rządów tego prezydenta w stolicy projektów naprawdę wizjonerskich i potrzebnych mieszkańcom, a nie tylko atrakcyjnych jak kładka dla turystów wpadających do Warszawy na jeden weekend.Czytaj
Kruche sojusze i linia Wisły
Wstrzymanie przez Donalda Trumpa pomocy dla Ukrainy dało się przewidzieć. Polska płaci dziś krańcowym niepokojem za zaniechania kolejnych ekip nią rządzących. Zarówno naiwny proamerykanizm Prawa i Sprawiedliwości jak opcja niemiecka Koalicji Obywatelskiej nie okazują się przydatne do odnowienia systemu bezpieczeństwa.Czytaj więcej ..
Żegnamy Wojciecha Gawkowskiego (1966-2025)
Miał niepowtarzalny styl zarówno w sądowej sali, gdy występował w adwokackiej todze, reprezentując m.in. Tomasza Sakiewicza na długo przed obecną dekadą, ale też w polityce, w której kariery sam wprawdzie nie zrobił, ale jako szef młodzieży w KPN utorował drogę mnóstwu znakomitych inicjatyw. Czytaj więcej ..
© 2023 Copyright: Grupa Medialna Gruszka
