Szczepionki mRNA to “bardzo zły pomysł”

Od Zespołu Redakcyjnego.

Przezentowana poniżej, kolejna już analiza piora, dr. Bernarda Rieux pokazująca mechanizm działania „szczepionek” opartych na mRNA oraz to, że ich stosowanie jest wyjątkowo złym pomysłem, pochodzi z portalu organizacji doctors4covidethics.org. (D4CE), który zgodnie z deklaracją portalu gromadzi setki lekarzy i naukowców ze wszystkich zakątków globu. D4CE wystosowali dotąd trzy listy do Europejskiej Agencji Leków (EMA), ostrzegające przed krótko- i długoterminowymi zagrożeniami związanymi ze szczepionkami przeciw COVID-19, w tym z krzepliwością, krwawieniem i nieprawidłowościami związanymi z płytkami krwi. Pierwsi zaczęli ostrzegać o zagrożeniach związanych z zakrzepami.

Wobec braku kluczowych danych dotyczących bezpieczeństwa (szczepionek przeciw COVID) domagają się natychmiastowego wycofania wszystkich eksperymentalnych szczepionek przeciw COVID-19 opartych na terapii genowej. Sprzeciwiają się paszportom szczepionkowym, które zagrażają zdrowiu publicznemu i naruszają Kodeks Norymberski i inne (prawne) zabezpieczenia. Ostrzegają, że „przepustki zdrowotne” wywierają przymusową presję na obywateli, aby poddali się niebezpiecznym eksperymentom medycznym w zamian za wolności, które są prawami człowieka, a które rządy chcą im odebrać. To bardzo ważna miedzynarodowa inicjatywa wolnych ludzi. Poniższa analiza pt. „To elementarne mój drogi Watsonie: dlaczego szczepionki mRNA to bardzo zły pomysł” pokazuje jak działają „szczepionki:” na COVID, dlaczego „szczepionki” mRNA są i będą szkodliwe niezależnie od celu ich zastosowania oraz dlaczego „szczpionek” mRNA nie należy podawać po przejsciu naturalnego zakażenia i dlaczego dawki przypominające „szczepionki” mRNA są i będą dla nas zabójcze. Orginalna praca dostępna jest pod ponizszym linkiem[I] 

To elementarne mój drogi Watsonie: dlaczego szczepionki mRNA to bardzo zły pomysł

 

Michael Palmer, MD and Sucharit Bhakdi, MD

doctors4covidethics.org (D4CE)

 

Streszczenie

 

Oparte na mRNA szczepionki przeciw COVID-19 firmy Pfizer i Moderna spowodowały utratę zdrowia i śmierć wśród pacjentów na niespotykaną dotąd skalę. Ten krótki artykuł wyjaśnia od podstaw, dlaczego zdarzeń niepożądanych należy się spodziewać nie tylko po pierwszym podaniu takiej szczepionki, ale również po każdej dawce przypominającej. Argumentacja nie ogranicza się wyłacznie do wirusa SARS-CoV-2 lub jego białka spike, ale odnosi się ogólnie do dowolnego obcego antygenu podanego (w postaci mRNA. W związku z tym nie tylko należy zaprzestać szczepień przeciw COVID „szczepionką” mRNA, ale szczepionek mRNA nigdy nie należy ponownie stosować, niezależnie od rodzaju czynnika zakaźnego.

 

1. Wstęp

 

Czytelnicy strony internetowej D4CE zostaną tutaj zapoznani z przerażającymi informacjami dotyczacym bezpieczeństwa szczepionek mRNA przeciw COVID produkowanymi przez Pfizer i Moderna [1]. Uderzającą cechą jest to, że zdarzenia niepożądane występują nie tylko po pierwszym podaniu, ale także po każdej dawce przypominającej. W tym krótkim artykule przeanalizujemy przyczynę tej obserwacji. Inne aspekty toksyczności szczepionki mRNA (mRNA-LNP[II]) były omawiane wcześniej przez D4CE [2, 3].

 

2. Jak działają szczepionki mRNA przeciw COVID

 

Szczepionki mRNA firmy Pfizer i Moderna składają się z syntetycznego informacyjnego RNA (mRNA), który koduje „białko kolca” (białko spike) wirusa SARS-CoV-2, które normalnie znajduje się na powierzchni cząstek koronawirusa. Ten mRNA jest pokryty mieszaniną syntetycznych lipidów – cząsteczek podobnych do tłuszczu – które chronią go przed degradacją podczas transportu w organizmie, a także ułatwiają jego wchłanianie do komórek docelowych poprzez endocytozę. Po dostaniu się cząsteczki szczepionki do komórki, lipidy są usuwane, a mRNA jest uwalniane do cytozolu (płynu wewnątrzkomórkowego). Następnie mRNA wiąże się z rybosomami – małymi fabrykami białek komórki – I kieruje je do syntezy właściwych cząsteczek białka kolca. Większość cząsteczek białka kolca zostanie następnie przetransportowana na powierzchnię komórki. Wcześniej czy później komórki, które produkują to białko, lub pozostałości takich komórek, dotrą do ośrodków układu odpornościowego w narządach limfatycznych. Białko kolca zostanie następnie rozpoznane przez różne typy komórek odpornościowych, w tym przez limfocyty B, które zaczną wytwarzać przeciwko niemu przeciwciała.

 

Ponadto, jak w przypadku każdego białka syntetyzowanego w komórce, niewielka liczba cząsteczek ulegnie fragmentacji, a fragmenty będą prezentowane na powierzchni komórki w połączeniu ze specyficznymi (HLA[III]) białkami nośnikowymi. Celem tego mechanizmu jest nadzór immunologiczny: gdy tylko pojawią się fragmenty jakiegoś białka, którego układ odpornościowy nie rozpoznaje jako „własnego”, tj. jako przynależnego do organizmu ludzkiego, odpowiedź immunologiczna zostanie wywołana przeciwko dowolnym komórkom, które to białko produkują. Ta odpowiedź spowoduje powstanie cytotoksycznych limfocytów T (komórek T-killer), które atakują i niszczą komórki, które

prezentują te fragmenty antygenu. Aktywność cytotoksyczna limfocytów T-killer zostanie wzmocniona przez kilka innych immunologicznych mechanizmów efektorowych inicjowanych przez przeciwciała. Jeśli ten połączony atak immunologiczny przytrafi się komórkom wyścielającym naczynia krwionośne – komórkom śródbłonka – powstałe uszkodzenie może powodować krzepnięcie krwi. Należy się

spodziewać udaru, zawału serca i zakrzepicy, a wiele takich przypadków rzeczywiście zgłoszono jako zdarzenia niepożądane po szczepieniu szczepionkami mRNA firmy Pfizer i Moderna przeciw COVID-19 (a także szczepionkami opartymi na adenowirusie produkowanymi przez AstraZeneca i Johnson&Johnson). Należy oczekiwać, że te mechanizmy immunologiczne będą wywoływane przez dowolne inne antygeny wirusowe kodowane przez mRNA. W przypadku szczepionek przeciw COVID19 istnieje drugi, unikalny szlak, który łączy ekspresję białka kolca z zaburzeniami naczyniowymi. Szczególnie ważna część białka kolca (fragment S1) może zostać odcięta i uwolniona z komórki. Fragment S1 może następnie wiązać się z płytkami krwi (trombocytami) i komórkami śródbłonka w odległych miejscach, powodując ich aktywację. Ta druga ścieżka powodująca uszkodzenia naczyń i powstawanie skrzepów krwi jest specyficzna dla białka kolca wirusa SARS-CoV-2.

3. Jak system immunologiczny radzi sobie z wirusem lub żywymi szczpionkami

Reakcja układu odpornościowego na ekspresję szczepionki mRNA jest podobna do odpowiedzi immunologicznie naiwnego gospodarza na pierwszą infekcję nowym wirusem. W tej sytuacji nic nie stoi na przeszkodzie, aby wirus dostał się do komórki. Po wejściu do komórki genom wirusowy będzie kierował ekspresją białek wirusowych, które ponownie pojawią się na powierzchni komórki – niektóre z nich w postaci nienaruszonej, a wszystkie jako fragmenty, jak omówiono powyżej. W związku z tym cytotoksyczne limfocyty T i mechanizmy efektorowe zależne od przeciwciał będą wspólnie atakować zakażoną komórkę i ją zabijać. Śmierć zainfekowanych komórek na wystarczająco dużą skalę

spowoduje stan zapalny i chorobę z rozpoznawalnymi objawami klinicznymi. A co się stanie, jeśli ponownie zostaniemy zarażeni tym samym wirusem? W tym przypadku będziemy już mieli przeciwko niemu przeciwciała, które zwiążą wiele cząsteczek wirusa i uniemożliwią im przedostanie się do komórek naszego ciała. Zamiast tego cząsteczki wirusa związane z przeciwciałami zostaną wchłonięte przez fagocyty i ulegną zniszczeniu.[IV]

 

Zasadniczo ten sam rodzaj odpowiedzi immunologicznej wywołują szczepionki zawierające żywe wirusy, takie jak na przykład szczepionka przeciw odrze. Różnica polega na tym, że szczep wirusa użyty do szczepienia został „atenuowany”, aby nie wywołać znaczącej choroby nawet po pierwszej infekcji.

 

4. Jak sytem immunologiczny reaguje na szczepionki mRNA.

Jak wspomniano powyżej, pierwsze podanie szczepionki mRNA uruchomi sekwencję zdarzeń podobną do tej, którą obserwujemy w przypadku infekcji wirusowej — mRNA zainicjuje syntezę kodowanego przez siebie antygenu białkowego, a układ odpornościowy wygeneruje przeciwciała i cytotoksyczne limfocyty T skierowane przeciwko temu antygenowi. Razem spowodują one śmierć komórki. Co się stanie, jeśli podamy zastrzyk przypominający tej samej szczepionki? Przeciwciała na ten antygen będą teraz obecne. Jednakże, w przeciwieństwie do właściwego wirusa, cząsteczki szczepionki zawierają tylko wzorzec mRNA, ale nie zawierają kopii białkowych antygenu. W związku z tym przeciwciała nie będą w stanie rozpoznać i przyczepić się do cząstek szczepionki. W związku z tym nic nie może zapobiec przedostawaniu się mRNA do komórek organizmu i ekspresji antygenu oraz zapobiec by układ immunologiczny atakował te komórki. Co więcej, układ immunologiczny będzie już przygotowany do szybszego i silniejszego ataku. To samo stanie się nie tylko po drugim wstrzyknięciu, ale po każdym wstrzyknięciu przypominającym. Podobnie osoby, które już miały COVID-19, a tym samym nabyły naturalną odporność, są narażone na zwiększone ryzyko wystąpienia działań niepożądanych nawet po pierwszym wstrzyknięciu szczepionki mRNA [4, 5]. Będziesz mógł teraz wyciągnąć własne wnioski dotyczące zasadności nakazywania ludziom, w wielu systemach prawnych (krajach), w tym nawet osobom z udokumentowaną naturalną odpornością, by poddawali się na niekończącym się seriom dawek przypominających szczepionki mRNA przeciwko COVID-19.

5. Dlaczego pierwsze podanie szczepionki mRNA jest bardziej szkodliwe niż podanie konwencjonalnej szczepionki z żywym wirusem?

Wyżej przytoczone argumenty wyjaśniają, dlaczego dawki przypominające będą bardziej toksyczne w przypadku szczepionek mRNA, ale nie wyjaśniają dlaczego nawet pierwsze dawki szczepionek mRNA przeciw COVID-19 spowodowały o wiele więcej szkód niż konwencjonalne szczepionki z żywymi wirusami w przeszłości. Odpowiedź na powyższe dotyka kilku aspektów sprawy:

  1. Wybór antygenu – czyli białka kolca, które odgrywa kluczową rolę w patogenezie choroby COVID-19
  2. Szybkie pojawienie się w krwiobiegu szczepionek mRNA [3], doprowadzi do ekspresji białka kolca w komórkach śródbłonka naczyń krwionośnych, zniszczenia tych komórek przez atak układu immunologicznego i powstawania skrzepów;
  3. Duża ilość mRNA zawarta w każdej dawce. Ta ilość znacznie przekracza ilość kwasów nukleinowych wstrzykniętych w atenuowanych żywych szczepionkach lub pochodzących z naturalnej infekcji. Zauważamy, że tylko pierwszy powód odnosi się konkretnie do szczepionek COVID-19. Pozostałe dwa są nieodłącznie związane z technologią szczepionek mRNA jako takich i należy się ich spodziewać nawet w przypadku szczepionek, które kodują antygeny wirusowe bez wewnętrznej toksyczności. Przynajmniej ostatni podany powód – a mianowicie podanie dużej dawki szkodliwego kwasu nukleinowego – dotyczy również szczepionek opartych na adenowirusach produkowanych przez Johnson&Johnson i AstraZeneca. Jednak w przypadku tych dwóch szczepionek można mieć nadzieję, że odpowiedź przeciwciał na białka adenowirusowe wektora złagodzi niszczenie komórek spowodowane przez (ewentualne – przypis tłumacza[V]) dawki przypominające.
6. Wniosek

Zobaczyliśmy, że z bardzo ważnych, elementarnych powodów technologia mRNA jest z natury bardziej niebezpieczna niż szczepionki z żywymi wirusami, które same w sobie są mniej bezpieczne niż szczepionki z inaktywowanym wirusem lub szczepionki podjednostkowe[VI] (dwie ostatnie odmiany nie były omawiane w tym artykule). W związku z tym szczepionki mRNA przeciw COVID-19 nigdy nie powinny zostać wprowadzone do stosowania. Ich obecne stosowanie musi zostać zatrzymane, a dalszy rozwój tej fundamentalnie wadliwej technologii szczepionkowej powinien zostać wstrzymany.

Piśmiennictwo

[1] J. Goss and M. Price: Covid-19 Statistics 2022. 2022. url: https://johnplatinumgoss.com/covidstatistics-2022/.

[2] Anonymous: The Dangers of Booster Shots and COVID-19 ‘Vaccines’: Boosting Blood Clots and Leaky Vessels. 2021. url: https://doctors4covidethics.org/boosting-blood-clots-and-leakyvesselsthe-dangers-of-covid-19-vaccines-and-booster-shots/.

[3] M. Palmer and S. Bhakdi: The Pfizer mRNA vaccine: Pharmacokinetics and Toxicity. 2021. url: https: //doctors4covidethics.org/the-pfizer-mrna-vaccine-pharmacokinetics-and-toxicity/.

[4] C. Menni et al.: Vaccine side-effects and SARS-CoV-2 infection after vaccination in users of the COVID Symptom Study app in the UK: a prospective observational study. Lancet Infect. Dis. 21 (2021), 939– 949. pmid: 33930320.

[5] O. Parés-Badell et al.: Local and Systemic Adverse Reactions to mRNA COVID-19 Vaccines Comparing Two Vaccine Types and Occurrence of Previous COVID-19 Infection. Vaccines 9 (2021). pmid: 34960209.

[6] P. E. Marik et al.: A scoping review of the pathophysiology of COVID-19. Int. J. Immunopathol. Pharmacol. 35 (2021), 20587384211048026. pmid: 34569339.

[I] Elementary, my dear Watson: why mRNA vaccines are a very bad idea (doctors4covidethics.org); https://doctors4covidethics.org/wp-content/uploads/2022/01/mRNA-stealth.pdf

[II] Składnik nanocząstek lipidowych platformy mRNA-LNP (LNP – platform’s lipid nanoparticle) stosowany już w badaniach przedklinicznych szczczepionek ma działanie silnie zapalne. The mRNALNP platform’s lipid nanoparticle component used in preclinical vaccine studies is highly inflammatory (nih.gov) https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7941620/

[III] Układ zgodności tkankowej

[IV] Nawet jeśli przed reinfekcją przeciwciał nie można wykryć w krwiobiegu, ponieważ pierwsza infekcja miała miejsce dawno temu, nadal będziemy mieć tak zwane komórki pamięci B, które można reaktywować w krótkim czasie i wytwarzać szybką i silną odpowiedź przeciwciał; podobnie, komórki T pamięci istnieją i mogą być szybko aktywowane. Tak więc, nawet jeśli wirus zdoła zainfekować niewielką liczbę komórek, będzie miał znacznie mniej czasu na rozmnażanie się niż za pierwszym razem — infekcja zostanie szybko zgaszona i tylko niewielka liczba zainfekowanych komórek zostanie uśmiercona. To dlatego tylko raz doświadczamy chorób wieku dziecięcego — pamięć immunologiczna jest gotowa do działania nawet po dziesięcioleciach. Niektórym wirusom udaje się namnażać nawet po „neutralizacji” i wchłonięciu do komórek odpornościowych. W takich przypadkach przeciwciała mają tendencję do pogarszania choroby. Nazywa się to wzmocnieniem zależnym od przeciwciał (antibody-dependent enhancement (ADE)) i występuje na przykład w przypadku wirusa Dengue, ale także koronawirusów, w tym czynnika sprawczego COVID-19 (SARS-CoV-2).

[V] Aktualnie jako dawki przypominające stosowane są wyłącznie preparaty mRNA.

[VI] Szczepionki podjednostkowe zawierają białko wirusa, przeciw któremu wytwarzane są przeciwciała.https://koronawirus.pomorskie.eu/rodzaje-szczepionek/szczepionkipodjednostkowe/?doing_wp_cron=1642233974.5008270740509033203125

 

Wspólny 11 Listopada

Tak ni z tego, ni z owego była Polska od pierwszego – tak sam Józef Piłsudski na zjeździe Legionistów w Kaliszu już po przewrocie majowym miał się wyrazić o okolicznościach odbudowy państwa w 1918 r. Czytaj więcej ..

Piramida demokracji

Jeden bunt przy urnach dopiero co nastąpił. Obywatele w ostatnim głosowaniu zawstydzili polityków, powtarzających przedtem, że życie publiczne przeciętnego Polaka nie pasjonuje. Zaprzeczyły temu długie wieczorne kolejki do urn wyborczych.Czytaj więcej ..

Jedziemy na Euro

Po wyeliminowaniu Walii rzutami karnymi w barażowym meczu na wyjeździe – polscy piłkarze pojadą na Mistrzostwa Europy. Nie ma sensu narzekanie, że awans zdobyli w ostatnim momencie albo nie w takim stylu jak trzeba. Kto nie umie cieszyć się z sukcesów, kolejnych już nie odniesie.Czytaj więcej ..

Picture of Dr Bernard Rieux
Dr Bernard Rieux

Dr Bernard Rieux jest lekarzem i ekspertem w zakresie medycyny opartej na faktach (EBM, medycyna oparta na faktach opiera się na dowodach naukowych, a nie tylko na teoriach czy ekspertyzach) oraz w zakresie oceny technologii medycznnych (HTA, tj. oceny przydatności leków oraz innych technologii medycznych do lecznia pacjentów).

© 2023 Copyright: Grupa Medialna Gruszka

0 0 votes
Article Rating
Subscribe
Notify of
0 Comments
Newest
Oldest Most Voted
Inline Feedbacks
View all comments