Category: Komentarz

Stany Zjednoczone wycofują się z Europy, światem rządzi ich spór z Chinami, którego osią staje się Pacyfik zamiast Atlantyku. Polska znajdzie się więc na peryferiach. Cennym sojusznikiem stanie się dla USA Rosja. Musimy odnaleźć się w tych wszystkich zmianach – zachęca Robert Kuraszkiewicz w książce “Polska w nowym świecie”.

Przed laty polski sukces wydawał się fundamentem współczesnego patriotyzmu. Gdy przyszły pandemia i kryzys graniczny, wobec których bezradne okazało się państwo, a Polacy zmuszeni byli wytężyć wszystkie siły, by nie poddać się rozpaczy i lękowi – widać, że zrębów polskości szukać trzeba wśród tego, co trwalsze niż optymistyczne wskaźniki PKB czy nawet bilans zmian gospodarczych lub społecznych.

Walka z pandemią, napór imigrantów na granicę wschodnią oraz drożyzna – trzy sprawy zaprzątać będą uwagę Polaków. Nie znikł ani jeden z problemów, jaki wcześniej mieliśmy, doszły nowe. Społeczeństwo reaguje na nie lepiej i rozumniej, niż decydenci polityczni: nie tylko rządzących zresztą dotyczy ta ocena.

Jeszcze przed 20 laty założyciele “Gazety Wyborczej” publicznie cieszyli się z upadku konkurencyjnego “Życia”. Teraz jedyny w Polsce profesjonalny dziennik prasowy sam znalazł na rozdrożu. Spór dzieli tych, których całkiem niedawno ogłaszano autorami jednego z największych sukcesów nie tylko medialnych ale i biznesowych nowej Polski. Po jednej stronie znaleźli się redaktor naczelny Adam Michnik i jego zastępca Jarosław Kurski, po drugiej zaś Helena Łuczywo i Wanda Rapaczyńska.

Przed stu laty pierwszy mecz zagraliśmy z Węgrami. Okazał się przegrany, ale zespół wystąpił w najsilniejszym składzie i dał z siebie wszystko. Gdyby teraz, w kolejnym po upływie wieku spotkaniu już o punkty z Madziarami było podobnie – dałoby się powiedzieć, że to tylko sport, takie jego prawa. Nieprawda jednak: jest afera, a kibice na stulecie polskiej piłki czują żal, złość i wstyd.

Wydarzenia na granicy dostarczają coraz to nowych dowodów, że wbrew stwierdzeniom byłego Ministra Spraw Wewnętrznych sprzed lat, Sienkiewicza, nie jest prawdą, że “państwo polskie istnieje teoretycznie”. Okazuje się że istnieje i ma zęby jeśli takie są potrzeby.

Wydarzenia na granicy z Białorusią są dziś najważniejszym tematem o którym trzeba mówić. Ludzie zadają sobie pytanie jak szczelne są nasze granice, obawiając się przecież i słuszne niekontrolowanego napływu uchodźców, w większości z Bliskiego Wschodu ale nie tylko. W mediach dominuje przekonanie, że za Łukaszenką kryje się Rosja a imperialna polityka Kremla rezonuje ze wszystkim co osłabia Polskę i nasz region.

To już drugie święto narodowe, obchodzone w minorowych nastrojach. W ubiegłym roku przyczynił się do tego złowrogi pochód wirusa COVID-19: najboleśniej polskie rodziny odczuły go jeszcze przed 11 Listopada, gdy w przeddzień Wszystkich Świętych cmentarze zostały zamknięte. Teraz pandemia nie wygasła, narasta kolejna jej fala, zaś dodatkowo fala imigrantów szturmująca wschodnie rubieże naszego państwa symbolizuje nowe, hybrydowe zagrożenie.

Frances Haugen jest naukowcem zajmującym się analizą wielkiej ilości informacji. Ma dyplom z inżynierii komputerowej, tytuł magistra biznesu na jednym z najlepszych uniwersytetów w USA, Harvardzie, oraz 9,1 miliona obserwujących w profesjonalnej sieci LinkedIn. Dla Facebook, Haugen była menedżerem produktu zajmującym się kwestiami uczciwości obywatelskiej na Facebooku. Wcześniej pracowała w Google. Odchodząc z Facebook zabrała ze sobą tysiące stron na temat badań naukowych prowadzonych przez firmę w tym zakresie. Jej rewelacje są czymś co skłania do refleksji w szerszym kontekście.

Politycy zajmują nas… sami sobą. Prezes partii rządzącej Jarosław Kaczyński odwleka decyzje, dotyczące zapowiadanej rekonstrukcji gabinetu. Lider głównej siły opozycyjnej Donald Tusk nie wskazuje następcy skompromitowanego biesiadowaniem z politykami PiS szefa klubu parlamentarnego Borysa Budki. Chcą, żebyśmy odgadywali i spekulowali. Po to, żeby odwrócić naszą uwagę od ich nieudolności w najważniejszych dla kraju sprawach.

Skąd ten dziwaczny a może szokujący tytuł? Tak brzmi najprostsza odpowiedź na pytanie, co byłoby w stanie skłonić polskich polityków do zgodnej pracy na rzecz dobra wspólnego. Bo dla interesów własnej kasty ponad podziałami działają od dawna, jak dowiodły obie afery Budki: pierwsza z nieudaną podwyżką wynagrodzeń parlamentarzystów przed rokiem akurat w apogeum pandemii, druga z biesiadowaniem z Łukaszem Szumowskim i Markiem Suskim na pięćdziesiątych urodzinach pisowskiego propagandysty.

Pomimo wielu wydarzeń ub. tygodnia zasługujących na uwagę, w komentarzu tygodnia skupimy się na sporze między Czechami i Unią Europejską a Polską. Negocjacje z Czechami w sprawie Turowa które trwały od maja zostały zerwane mimo, jak mówią eksperci, złożenia Czechom bardzo korzystnej oferty przez stronę polską. Spór narasta bo chce do niego dołączyć Komisja Europejską. Implikacje konfliktu będą miały bardzo poważne konsekwencje, zarówno polityczne jak i finansowe. Także dla przeciętnego Polaka który płaci za energię.

Tysiące imigrantów z Haiti chce się dostać przez granicę na rzece Rio Grande do USA. Sytuacja jest tak dramatyczna, że gubernator Teksasu, Greg Abbott użył bezprecedensowej metody obrony granicy. Funkcjonariusze graniczni i stanowi trooperzy utworzyli ze swoich pojazdów służbowych “stalową barierę”. Setki SUV ustawiono wzdłuż wybrzeża Rio Grande, która jest rzeką graniczną z Meksykiem. Niektórzy musieli pokonać 800 kilometrów, by wspomóc swoich kolegów.

Nieprawda, że w polityce wszystko wolno. Rodzimi aktorzy sceny publicznej przekonali się o tym przy okazji gorszącej obecności Borysa Budki i innych polityków opozycji na urodzinach pisowskiego żurnalisty Roberta Mazurka, gdzie zamiast pracować w tym czasie w Sejmie balowali w towarzystwie notabli z PiS, którym zwykle przypisują wszystko, co najgorsze.

Wprawdzie książka dwóch znanych amerykańskich dziennikarzy ma trafić do sprzedaży dopiero za kilka dni, ale już teraz wzbudza ogromne emocje związane z pewnymi telefonami wykonanymi przez najważniejszego generała w armii USA.

World Trade Center 9/11/2001

Wspomnienie świadka po 20 latach

Oferta polskiego kina w zakresie produkcji pełnometrażowej filmów fabularnych a jednoczesnie przygotowanych rękami amatorów jest bardzo niewielka. Najbardziej prominentnym przykładem sukcesu na tym polu może poszczycić się Marek Piwowski którego film “Przepraszam czy tu bija” zapełnił kinowe sale w 1976 roku a sam reżyser otrzymał za niego Nagrodę Główną na Festiwalu Filmów Polskich w Gdańsku.