Co powiedziano prezydentowi

Odwołanie zaplanowanej wizyty prezydenta Andrzeja Dudy w Korei Południowej nie było spowodowane tajfunem, pustoszącym tamten region świata, lecz sytuacją na granicy polsko-białoruskiej. Wiadomość niepokoi i daje do myślenia ale zawiera też w sobie ton optymizmu: wreszcie decydenci zaczęli elastycznie reagować na zmieniającą się rzeczywistość, czego po tym, jak śmigłowce ze Wschodu pojawiły się nad polską Białowieżą długo nie dało się odczuć.

 
Ze swoim koreańskim odpowiednikiem Duda widział się przed miesiącem w Warszawie. Nic się nie stanie z tego powodu, że polski prezydent czas od 9 do 11 sierpnia spędzi w kraju a nie w podróży zagranicznej. Informację o przyczynach jej odwołania podała pierwsza koreańska agencja Yonhap co wiele mówi zarazem o kondycji polskich mediów.
 
Nie wiemy jeszcze, czego dowiedział się prezydent o zamierzeniach sztabowców Aleksandra Łukaszenki. Decyzja pozostania w kraju okazuje się jednak roztropna. Stanowi bowiem tak dla Białorusi jak Rosji sygnał, że trudniej nas będzie zaskoczyć. 
 
Odwykliśmy od realnych niebezpieczeństw związanych z polityką zagraniczną. Wraz z całym wolnym światem wstrzymywaliśmy oddech, kiedy Borys Jelcyn bronił Białego Domu przed puczystami (sierpień 1991 r.) i kiedy ten sam rosyjski prezydent kazał ostrzelać demokratycznie wybrany parlament (październik 1993 r.). Wtedy jednak obawialiśmy się raczej masowego napływu uchodźców lub utraty kontroli nad kodami od głowic atomowych a nie naruszenia granic.
Pamiętam dyskusję na porannym kolegium redakcyjnym dziennika “Obserwator Codzienny” w 1992 r. kiedy wybuchły starcia na mołdawskim Naddniestrzu. Dział zagraniczny zgłosił to na jedynkę, ktoś mało obyty się zaśmiał, ale jeszcze inny go skarcił: to bardzo blisko od nas. Rzut oka na mapę wystarczy.
 
Półtora roku temu gdy ruskie tanki ruszyły na Ukrainę sytuacja zmieniła się skokowo. A zapowiedzią pełnoskalowej inwazji na przyjazny nam kraj stał się szturm fałszywych imigrantów na granicę polsko-białoruską. 
Źródło: YouTube
Gdzie leży Białowieża, wie każde polskie dziecko. Za to od niedługiego czasu kojarzy nam się ona nie tylko z żubrami lecz z białoruskimi śmigłowcami. Kołowały i robiły szum, filmowali je miejscowi i turyści. Aż nie niepokojone wcale przez strażników polskich granic odleciały tak jak się pojawiły.
 
Skoro o dzieciach mowa, to pamiętamy ze szkoły wierszyk: “by Wisła lśniła w słońcu. Żeby szumiały wierzby. I by nie zawisł już nigdy nad ziemią ptak drapieżny”.
 

Hurgot śmigłowców Łukaszenki dał się odczuć w odległości trzech, czterech kilometrów – usłyszeli go wszyscy,  z wyjątkiem obrońców polskiego nieba. Chociaż bez wątpienia zagłuszył nawet w mocno wietrzną pogodę szum białowieskich sosen, bo wierzby tam nie rosną jak na Mazowszu. 

Uderzający brak reakcji władz i dalekie od przekonujących tłumaczenia, że obcych śmigłowców nie strącono ani nawet nie ostrzelano, bo o to, by Polska się tak zachowała chodziło prowokującym nas Putinowi i Łukaszence – zawierają w sobie oczywisty element banialuki. 

Oto nie wolno Polski bronić, żeby nie prowokować agresora. Równocześnie szykuje się huczną i kosztowną defiladę na 15 sierpnia. W nieubłagany sposób przypomina to błędy popełnione przez sanację przed wrześniem 1939 r.

Podobne niebezpieczeństwo niesie za sobą lekkomyślne podrwiwanie przez lidera najsilniejszej opozycyjnej partii Platformy Obywatelskiej Donalda Tuska z zagrożenia, związanego z wielotysięczną obecnością tuż za wschodnią granicą najemników – wagnerowców. Wiadomo, że zawodowi mordercy w podobnych okolicznościach nie stanowią dla odpowiedzialnego polityka tematu do żartów. Raczej do refleksji o sposobach przeciwdziałania.      
 
Nie wiemy, co powiedzieli Andrzejowi Dudzie urzędnicy z Biura Bezpieczeństwa Narodowego. Nie ma jednak wątpliwości, że w sprawie odwołanej koreańskiej podróży prezydent podjął słuszną decyzję. Dobrą jeśli nie bezpośrednio dla bezpieczeństwa to przynajmniej dla samopoczucia Polaków. 
Udostepnij na Facebook
Dodaj na Twitter
Śmigłowce, papierowy tygrys i szczerzenie zębów

Władza, raczej bezradna wobec codziennych prostych spraw obywateli, zapewnia wobec narastającego zagrożenia, że jesteśmy silni, zwarci, gotowi. Co ciekawe, tromtadracja ta łączy zwalczających się nawzajem premiera Donalda Tuska i prezydenta Andrzeja Dudę. Wzbudza obawy, wynikające nie tylko ze smutnych analogii historycznych.Czytaj więcej ..

Panika aż Trzaska

Postrzeganie Trzaskowskiego przez resztę kraju przez pryzmat awarii Czajki czy potiomkinowskich inwestycji w Warszawie wydaje się czymś naturalnym, bo zabrakło przez siedem lat rządów tego prezydenta w stolicy projektów naprawdę wizjonerskich i potrzebnych mieszkańcom, a nie tylko atrakcyjnych jak kładka dla turystów wpadających do Warszawy na jeden weekend.Czytaj

Kruche sojusze i linia Wisły

Wstrzymanie przez Donalda Trumpa pomocy dla Ukrainy dało się przewidzieć. Polska płaci dziś krańcowym niepokojem za zaniechania kolejnych ekip nią rządzących. Zarówno naiwny proamerykanizm Prawa i Sprawiedliwości jak opcja niemiecka Koalicji Obywatelskiej nie okazują się przydatne do odnowienia systemu bezpieczeństwa.Czytaj więcej ..

Żegnamy Wojciecha Gawkowskiego (1966-2025)

Miał niepowtarzalny styl zarówno w sądowej sali, gdy występował w adwokackiej todze, reprezentując m.in. Tomasza Sakiewicza na długo przed obecną dekadą, ale też w polityce, w której kariery sam wprawdzie nie zrobił, ale jako szef młodzieży w KPN utorował drogę mnóstwu znakomitych inicjatyw. Czytaj więcej ..

Trzecia siła nie ma szczęścia

To ich wynik w wyborach temu przesądził o tym, kto sprawuje władzę w Polsce. Ale w następnym Sejmie może ich zabraknąć. Podobnie jak w drugiej turze wyborów prezydenckich Szymona Hołowni był rewelacją. Do niedawna najbardziej obiecujący polityk w Polsce ciągnie na dno własną formację.Czytaj więcej ..

© 2023 Copyright: Grupa Medialna Gruszka

0 0 votes
Article Rating
Subscribe
Notify of
0 Comments
Newest
Oldest Most Voted
Inline Feedbacks
View all comments